Τι δουλειά έχει ένας Χιονοποντικός τον Μάη; Έχει, πώς δεν έχει αφού ξέρει να ζωγραφίζει τα ωραιότερα ουράνια τόξα. Αν και τα καλύτερα τα φτιάχνει η μικρούλα Ελένη Μάτσα, που έγραψε αυτή την τρυφερή ιστορία και μας την έστειλε από την Κύπρο με πολλή αγάπη.

Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε ο Χιονοποντικος! Ο Χιονοποντικος σκεφτόταν τι θα γράψει στο κοριτσάκι που αγαπούσε! Το κοριτσάκι αυτό ζούσε στον Πρωταρα. «Πως θα γίνει να συναντηθούμε τώρα που έχει Κορωνοιο;» «Έχω μια ιδέα! Θα πάρω το ουράνιο τόξο και θα το κάνω δρόμο για να έρθω να σε βρω! Θα παίζουμε με τα μπαλόνια, θα σκαρφαλώνουμε στα δέντρα και θα κυνηγάμε την μπάλα! Αυτό που πρέπει να κάνω είναι να σκαρφαλώσω σε ένα δέντρο, να φτάσω ψηλά στον ουρανό, να πιάσω το ουράνιο τόξο και να το βάλω σε ένα κουτάκι!» «Μετά, θα το κάνω δρόμο και θα ενώσω τη Λευκωσία με τον Πρωταρα και θα έρθω να σε βρω». Όμως μια μέρα εμφανίστηκε ένας τεράστιος δεινόσαυρος, ο Ζακ και είπε του Χιονοποντικού: «Γρρρρρρ!!!!!»

«Πού σκέφτεσαι να πας; Θέλεις να πας στον Πρωταρα; Στην Κορακου; Στην Αθήνα; Δε γίνεται να πας πουθενά γιατί έχει Κορωνοιο!! Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να μείνεις στο σπίτι σου, να παίζεις και να κοιμάσαι!» Εκεί που ο Χιονοποντικος ήταν λυπημένος και σιωπηλός, εμφανίστηκε ένα κοριτσάκι, η Ενγκλαντιν, που φορούσε λουλούδια στα μαλλιά και στη μπλούζα και του λέει: «Θα σε βοηθήσω εγώ να πας στον Πρωταρα! Έχω τη λύση! Αφού δε σε αφήνει ο Ζακ ο δεινόσαυρος να πας στο δέντρο να πάρεις το ουράνιο τόξο, θα σου δώσω χαρτί και μπογιές και θα το ζωγραφίσεις! Έτσι θα φτιάξεις δρόμο με το ουράνιο τόξο που θα ζωγραφίσεις εσύ!» Ο Χιονοποντικος ενθουσιάστηκε! Πήρε τις μπογιές και έφτιαξε στο χαρτί ένα ουράνιο τόξο που ένωνε το σπίτι του με το σπίτι του κοριτσιού! Έτσι κατάφερε να πάει στο σπίτι της και να φτιάξουνε μαζί καρπούζια, μήλα, γατάκια, μπανάνες, φραουλιτσες και να ζωγραφίζουν με τις ώρες! Κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα!

www.kitrinopatini.gr/eshop