Ο Μύλος των Ξωτικών είναι το μεγαλύτερο Χριστουγεννιάτικο θεματικό πάρκο της Ελλάδας και οι παραμυθοκάρτες μας ταξίδεψαν εκεί με τις Ζω.Ε.Σ. (Ζωοφιλικές Ενημερώσεις Σχολείων). Οι Ζω.Ε.Σ. είναι μία ομάδα που ίδρυσε η Κατερίνα Παπαποστόλου, δασκάλα και συγγραφέας του βιβλίου «Το Δώρο-Η πρώτη αυτοβιογραφία σκύλου με τη δύναμη του μαγικού ρεαλισμού» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Welldone και για μία ακόμα χρονιά από την κεντρική σκηνή μίλησαν σε σε όλα τα σχολεία που επισκέφθηκαν τον χώρο για το πώς είναι να ταξιδεύεις παρέα με έναν σκύλο. Όπως τόσα χρόνια, έτσι και φέτος απέδειξαν έμπρακτα πως η συμβίωσή μας με τα ζώα μάς χαρίζει μοναδικές στιγμές και μας πλημμυρίζει αγάπη.
Παρέα σε όλες αυτές ενημερώσεις είχαν και τις Παραμυθοκάρτες μας. Έτσι, παιδιά από όλη την Ελλάδα είχαν τη χαρά να πλάσουν τις δικές τους Ιστορίες με Μουσούδες και να γίνουν όχι μόνο αφηγητές, εικονογράφοι αλλά και ηθοποιοί του δικούς τους παραμυθιού. Μαζί τους ήταν η Διώνη, μία σκυλίτσα που μέχρι σήμερα έχει συναντήσει περισσότερα από 50.000 παιδιά για να τους δείξει, με τον δικό της τρόπο, τι σημαίνει αγάπη.
Μέσα από το διαδραστικό και πολυθεματικό τους εκπαιδευτικό πρόγραμμα, εγκεκριμένο από το Υπουργείο Παιδείας, «Ζωο…φιλώντας μαθήματα άδολης αγάπης», του οποίου επιστημονική συνεργάτης είναι η Λιάνα Δενεζάκη, η Ιουλία Μπογά, Υπεύθυνη της Ομάδας Τρικάλων-Ιωαννίνων μαζί με δύο ακόμα εθελόντριες, τη Δώρα και τη Σάρα τα παιδιά, με τη βοήθεια της Διώνης, κάθισαν σε έναν τεράστιο κύκλο για να παίξουν με το τρίτο σετ της σειράς Παραμυθοκάρτες «Ιστορίες με Μουσούδες». Άρχισαν να διαλέγουν χρώματα και να χτίζουν βήμα βήμα το παραμύθι τους:
«Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένας πανέξυπνος σκύλος! Η Διώνη! Μα ήταν λυπημένη γιατί ήταν αδέσποτη και γιατί ήταν μόνη της μέσα στη νύχτα. Ώσπου περιπλανήθηκε μόνη και έρημη μέχρι να βρει ένα μέρος για να κοιμηθεί. Καθώς ήταν πριγκίπισσα που μάλλον είχε φύγει από ένα μακρινό παλάτι βρήκε μια τεράστια πράσινη πολυθρόνα και ανέβηκε πάνω της για να κοιμηθεί και να δει το ομορφότερο όνειρο. Στόχος της να βρει έναν βοηθό παρέα με έναν δικό του σκύλο που ήξερε τη γλώσσα της ώστε να καταφέρει να βρει το παντοτινό της σπίτι. Και έτσι και έγινε! Την επόμενη κιόλας μέρα ένα ντροπαλό αγόρι με μωβ ζακέτα ήρθε κοντά της και την πήρε αγκαλιά για να ξεκινήσουν ένα μακρινό ταξίδι. Εμπόδιο τους όμως μια κόκκινη σιδερένια σφαίρα που χτύπησε με δύναμη την Διώνη και την έριξε κάτω. Τότε ο βοηθός της έτρεξε και της έδωσε λίγο νερό και ένα πουπουλένιο μαξιλάρι να ξεκουραστεί. Μα ήταν ανίκητη! Έπρεπε γρήγορα να ξανασηκωθεί να συνεχίσει το μεγάλο της ταξίδι. Στο δρόμο τους συνάντησαν μια τυφλή κοπέλα την οποία οδηγούσε ο σκύλος της. «Πόσα καταπληκτικά πράγματα μπορούμε να κάνουμε εμείς οι σκύλο黨, σκέφτηκε και συνέχισαν όλοι μαζί την πορεία τους για να επιστρέψουν στο παλάτι. Έψαξαν παντού να βρούνε το μαγικό αντικείμενο που θα τους οδηγούσε εκεί. Και τότε η πανέξυπνη Διώνη, μιας και δε το έβρισκαν πουθενά, αποφάσισε να το δημιουργήσει μόνη της και έτσι έγραψε ένα βιβλίο για τη ζωή της με κατακόκκινο εξώφυλλο που είναι το χρώμα της τύχης! Μα ήταν τόσο τυχερό σκυλί. Έκλεισαν τα μάτια όλοι μαζί και μέσα σε πολύ λίγα δευτερόλεπτα ήταν όλοι τους μέσα στο παλάτι όπου βρήκαν την κεντρική σκηνή για πρώτη φορά άδεια. Ανέβηκαν μονομιάς όλοι μαζί επάνω, μοίρασαν ρόλους και ξεκίνησαν να παίζουν την πιο όμορφη θεατρική παράσταση «Βλέπω μέσα από τα μάτια ενός αδέσποτου σκύλου!». Και έτσι ζήσαμε εμείς καλά αλλά εκείνοι καταπληκτικά! Μα γιατί είχαν παρέα τους χιλιάδες σκύλους!»
Περισσότερα γι’ αυτή την τόσο ενδιαφέρουσα εκδήλωση αλλά και για τις δράσεις της Διώνης μπορείτε να διαβάσετε στο www.istoriesadespoton.gr