Το Στόριζ και Νιουζ, το τελευταίο βιβλίο της Λιάνας Δενεζάκη, απευθύνεται σε παιδιά 8+, ή, τουλάχιστον, έτσι νομίζαμε μέχρι που μια ταλαντούχα νηπιαγωγός και συγγραφέας από τα Χανιά, η Δέσποινα Τζιάκη, μας θύμισε πως στη φαντασία δεν υπάρχουν όρια, μα ούτε και κανόνες.
Η κ. Τζιάκη ξεκίνησε να αξιοπιοεί το πρώτο μέρος του βιβλίου στο σχολείο της, το Νηπιαγωγείο Στερνών, και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία. Αρχικά παρουσίασε κείμενο και εικόνες από τις σελίδες 6-7 του βιβλίου. Έπειτα συζήτησε με τους μικρούς μαθητές της (προνήπια και νήπια) και αντάλλαξαν ιδέες. Σύντομα, η τάξη τους γέμισε με σταγόνες που μέσα είχαν: κεραυνούς, ήλιο, φίδι, σπίτι, λουλούδι καρδούλα, βασίλισσα και νεράιδα, χελώνα, λουλούδια, γράμματα και άλλα πολλά!
Στη συνέχεια, τα παιδιά με τη βοήθειά της, κατασκεύασαν ένα σύννεφο φαντασίας, που λειτούργησε σαν επιτραπέζιο παιχνίδι. Τα παιδιά το στόλισαν με όλα όσα φαντάστηκαν ότι μπορεί να περιέχει. Αντί για πιόνι χρησιμοποίησαν ένα κίτρινο πατίνι (σας θυμίζουμε το λογότυπο του εκδοτικού μας οίκου) κι ένα-ένα παιδάκι έκανε βόλτα πάνω στο σύννεφο, όσο οι υπόλοιποι τραγουδούσαν ένα αυτοσχέδιο τραγουδάκι:
«τρέχει, τρέχει το πατίνι… τρέχει στο σύννεφο της φαντασίας… τρέχει, τρέχει το πατίνι… και πού θα σταματήσει;» Στο σημείο που σταματούσε, γινόταν παντομίμα. Αν το σημείο που σταματούσε το πατίνι ήταν όμορφο π.χ. στα σοκολατάκια ή στα κεράσια, όλοι μαζί έκαναν ότι σκύβουν για να τα μαζέψουν με χαρά. Αν όμως το πατίνι σταματούσε σε σημεία που δεν άρεσαν στα παιδιά, τότε άνοιγαν ομπρέλα για να προστατευτούν από την βροχή.
Τέλος, το κάθε παιδάκι πάνω σε ατομικό φύλλο εργασίας ζωγράφισε τις σελίδες 6-7 του βιβλίου Στόριζ και Νιουζ και συμπλήρωσε τις δικές του σταγόνες. Γιατί η φαντασία δεν σταματά ποτέ!
