Γράφει η Κωνσταντίνα Τζιάβα
@childrenbooksarethenewblack
Δουλεύοντας με παιδιά για αρκετά χρόνια έχω συναντήσει διαφορετικά μικρά πλασματάκια με τον δικό τους το καθένα χαρακτήρα, την δική του ιδιοσυγκρασία και τους δικούς τους χρόνους. Δεν είναι όλα τα παιδιά ίδια… και γιατί να είναι άλλωστε;
Δεν θα ξεχάσω ποτέ ένα πιτσιρικάκι, τον Δημήτρη, ο οποίος καθόταν αμίλητος σε μια τάξη μου κάποτε… μου έκανε εντύπωση το πόση συστολή έμοιαζε να έχει αυτό το παιδάκι… Μια μέρα- στην αρχή της καριέρας μου που η φωνή μου δεν είχε εκπαιδευτεί ακόμα αρκετά- ο λαιμός μου έκλεισε… ο γιατρός μου σύστησε αφωνία- κάτι απίθανο όταν δουλεύεις με παιδιά…Τα πιτσιρίκια μου όμως έδειξαν υπέρμετρο σεβασμό και ήταν πολύ ήσυχα… μια εβδομάδα μετά βρίσκω ένα μπουκετάκι χαμομήλια επάνω στην έδρα… «πόσο όμορφα λουλούδια», λέω. «Σας ευχαριστώ πολύ!».Και τότε, ο Δημήτρης σηκώνει δειλά δειλά το χεράκι του εξηγώντας πως δεν ήταν απλά λουλούδια. «Είναι χαμομήλι κυρία. Να το βάλετε στον ήλιο να ξεραθεί, να το βράσετε, να το σουρώνετε και να το πιείτε… να σας περάσει ο λαιμός σας… αυτό κάνει η μαμά μου σε εμένα όταν πονάει ο λαιμός μου». Ο φαινομενικά αόρατος Δημήτρης είχε πάρει το πρόβλημά μου σπίτι του και είχε επιστρέψει με την πιο γλυκειά λύση ….Τότε συνειδητοποίησα πραγματικά πως δεν χρειάζονται οι ταμπέλες στα παιδάκια μας! Ακόμα και τα πιο ντροπαλά μπορούν να μας εκπλήξουν αν τους επιτρέπουμε να πάρουν τον χώρο και τον χρόνο που χρειάζονται για να νιώσουν ασφάλεια!
Ένα τέτοιο γλυκό παιδί είναι και η Λέα. Εκφράζεται μόνο μέσω του χορού και όχι με λόγια τις περισσότερες φορές, όμως νιώθει τόσο μόνη… οι συμμαθήτριες της στο μπαλέτο δεν της μιλούν, δεν την καλούν στα παιχνίδια τους ώσπου η δασκάλα τους τις ρωτάει κάτι απλό… και τότε όλα αλλάζουν!
Μια πολύ όμορφη ιστορία της Γιάννας Βασίλεβα- Τσούρη – δασκάλας μπαλέτου- και σε εκπληκτική εικονογράφηση της @liana_denezaki , απο τις εκδόσεις @kitrinopatini. Η Λέα μπορεί να είναι ο καθένας μας που χρειάζεται σεβασμό και χρόνο. «Ας είμαστε ευγενικοί με τα ντροπαλά παιδιά» όπως προτείνει η χορογράφος Όλγα Πετρόβα στον πρόλογο της .
Περισσότερα για την Γιάννα Βασίλεβα-Τσούρη και το βιβλίο της θα βρείτε εδώ
