Οι ΖΩ.Ε.Σ. και οι εκδόσεις μας ανέλαβαν τις δράσεις για παιδιά στο Pets Today. Aνάμεσα στα πολλά που έγιναν τις τρεις ημέρες της έκθεσης ήταν και η δημιουργία παραμυθιών.
Η Μαρία και η Βασιλεία, δύο κοριτσάκια που αγάπησαν πολύ τις Παραμυθοκάρτες μας – Ιστορίες από το Νησί της Φαντασίας εμπνεύστηκαν την παρακάτω ιστορία και στη συνέχεια ζωγράφισαν στοιχεία της ιστορίας σε χαρτί του μέτρου.
Τίτλος της ιστορίας τους: Το Μολυβοβασίλειο και ο Θαλασσομάτης πειρατής!
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας πειρατής που τον έλεγαν Θαλασσομάτη. Ο Θαλασσομάτης ήταν πάντοτε κεφάτος, ακόμα και τις μέρες που είχε συννεφιά ή θαλασσοταραχή. Το μόνο που μπορούσε να του χαλάσει το κέφι, ήταν η σκέψη πως εδώ και πολύ καιρό δεν είχε δει την οικογένειά του. Κι έτσι αποφάσισε να γυρίσει στη γυναίκα και τα παιδιά του και να μείνει μαζί τους, πριν βάλει πλώρη για κάποιο νέο ταξίδι.
Το σπίτι του στη στεριά βρισκόταν πλάι από μία εκκλησία, ενώ δίπλα υπήρχε ένα πανέμορφο δάσος. Μόνο που δεν ήταν καθόλου όπως το θυμόταν. Πια ήταν γεμάτο σκουπίδια! Σκουπίδια που, είχαν πετάξει οι κάτοικοι του Βασιλείου των Μολυβιών, που δεν ενδιαφέρονταν καθόλου για το περιβάλλον. Ο νέος βασιλιάς, που αγαπούσε πολύ τα χρώματα και τη ζωγραφική, είχε δώσει εντολή να κόβουν τα δέντρα για να φτιάξουν αμέτρητα μολύβια, μολύβια που έξυναν διαρκώς προκειμένου να κάνουν τις μύτες τους πολύ μυτερές. Και τα ξύσματα τα πετούσαν στο δάσος. Μα αυτό ήταν το λιγότερο… Έφτιαξε τόσα πολλά μολύβια που με αυτά έφτιαξε τα τείχη της πόλης, που ήταν πάρα πολύ ψηλά. Από εκεί πάνω, πετούσαν έξω τις ζωγραφιές που δεν ολοκλήρωναν ποτέ, τα τσαλακωμένα χαρτιά, τις μουντζούρες τους αλλά κι ένα σωρό σκουπίδια που ποτέ δεν ανακύκλωναν.
Ο Θαλασσομάτης είχε νευριάσει πολύ με αυτή την κατάσταση. Κάθε πρωί, παρέα με τα παιδιά και τη γυναίκα του έβγαιναν με σακούλες για να μαζέψουν τα σκουπίδια που πετούσαν οι κάτοικοι της Μολυβοχώρας. Σκόπευε να τους τα επιστρέψει όλα πίσω, μα αυτό δεν ήταν καθόλου εύκολο μια και δεν υπήρχε τρόπος να περάσει τα τείχη του βασιλείου.
Όμως, ο Θαλασσομάτης ήταν ένας πειρατής που δεν το έβαζε ποτέ κάτω. Αποφάσισε, λοιπόν, να κάνει κάτι για να δώσει στους κατοίκους της Μολυβοχώρας και του βασιλιά τους ένα γερό μάθημα. Για καλή του τύχη, ένα απόγευμα συνάντησε τον πρίγκιπα της Μολυβοχώρας, τον Μπλεδομάλλη που δε συμφωνούσε καθόλου με τη συμπεριφορά του πατέρα του. Εκείνος αγαπούσε το δάσος κι είχε μάθει στο σχολείο τα πάντα για την ανακύκλωση. Μόνο που κανείς δεν τον άκουγε, γιατί ήταν ένας σκέτος πρίγκιπας! Κι ήθελε τόσο πολύ να βρει έναν τρόπο να δώσει σε όλους να καταλάβουν το λάθος τους.
Η οικογένεια του πειρατή συνεργάστηκε με τον πρίγκιπα και του πρότεινε να ζητήσει από τον μάγο του παλατιού να του φτιάξει μια χρονομηχανή. Όπως, κι έγινε…
Με τη βοήθεια μιας μαγικής καρέκλας ο πρίγκιπας Μπλεδομάλλης ταξίδεψε στον χρόνο. Γύρισε αρκετά χρόνια πίσω και συνάντησε τον πατέρα του, όταν ακόμα ήταν μικρούλης. Ένας μικρός πρίγκιπας με αγνή, παιδική καρδούλα. Δεν του πήρε πολύ χρόνο για να τον μάθει να αγαπά και να προστατεύει το δάσος. Κι όταν πια σιγουρεύτηκε πως τα είχε καταλάβει, ανέβηκε ξανά στην καρέκλα τη μαγική και επέστρεψε πίσω. Πράγματι, το σχέδιό του είχε πάει περίφημα. Πλέον, όλοι στο βασίλειο γνώριζαν για την ανακύκλωση, χρησιμοποιούσαν τόσο χαρτί όσο πραγματικά χρειάζονταν, ενώ έμαθαν να ανταλλάσουν τα πράγματά τους, να τα μετατρέπουν και να φροντίζουν το περιβάλλον και τη φύση. Tα ζώα πια ήταν τόσο, μα τόσο ευτυχισμένα…
Έπειτα ο Θαλασσομάτης και ο Μπλεδομάλλης αφού καθάρισαν το δάσος, έβαλαν πλώρη για να καθαρίσουν θάλασσες κι ακτές. Ανέβηκαν, λοιπόν, πάνω στο πειρατικό καράβι με σκοπό να μεταδώσουν το μήνυμα της αγάπης και της χαράς σε όλο τον κόσμο.
Κι από τότε και μετά, διδάσκουν την αγάπη για τη φύση και τη ζωή.